zaterdag, 19 januari 2013 00:00
Heiligenbeeldenmuseum (Vorden)
Heiligenbeeldenmuseum
H. Antonius van Paduakerk (Kranenburg), Ruurloseweg 101, 7251 LD Vorden
De Antonius van Paduakerk is de oudste nog bestaande kerk van de architect Pierre Cuypers. De bouw, in opdracht van de adellijke familie Dorth tot Medler, werd gestart in 1855 en de kerk werd in 1867 ingewijd. Het is inmiddels een rijksmonument.
Het Heiligenbeeldenmuseum is een initiatief van een groep vrijwilligers die in 1999, toen de kerk de deuren moest sluiten, de waardevolle neogotische kerk hebben willen behouden van de ondergang.
Het toenmalig kerkbestuur heeft de kerk op 31 december 2009 verkocht aan de Stichting Oude Gelderse Kerken, die de kerk aan het Heiligenbeeldenmuseum heeft verhuurd.
Het doel van het museum is gericht op het behoud en presentatie van Rooms Katholiek erfgoed. [1]
In de collectie is een werk van Charles Vos aanwezig. Een groot crucifix uit de voormalige sacramentskerk in Arnhem-Zuid.
Kerk: Sacramentskerk (inmiddels afgebroken)
Adres: Huissensestraat 62, 6833 JB Arhem (Zuid)
Architect: Boosten, Alphons
Kunstenaars: Laudy, Eugene
Vos, Charles
Jonas, Henri
Jonge Limburgse kunstenaars (niet bij naam genoemd) [2]
Door de vernieling van de Rijnbrug in 1940 kwam Arnhem-Zuid geïsoleerd te liggen.
Vanaf het moment dat kapelaan H. Tervoort (vanaf maart 1941 pastoor) zich in Arnhem-Zuid vestigde, was het behelpen geweest door het ontbreken van een kerkgebouw.
Architect Boosten werd benaderd voor het ontwerp van een nieuwe kerk. Op 11 september 1941 vond de eerste steenlegging plaats. [3]
De tekening van Boosten voorzag in een L-vormig van kerk met woonhuizen en een parochiehuis. Dit werd evenwel door geld- en materiaalproblemen niet uitgevoerd. De kerk is wel uitgevoerd maar in zeer bescheiden vormtaal zonder toren en aanbouw, met slechts een middenschip met voorhal, zijbeuken en kleine absis. [4]
De Arnhemmer Courant schreef : "In de voorgevel was een groot rondvenster aangebracht, vervaardigd door den bekenden glazenier Jonas uit Maastricht. Het kan geïnspireerd
worden geacht op de "rosaces" in vermaarde kathedralen als die van Chartres ,en Amiëns. (....).Tegenover dit venster, tegen den achterwand (die uiteraard bij uitbreiding der kerk
zal worden weggebroken), is een groot Corpus aangebracht, voorstellende den gekrui-
sigden en reeds gestorven Christus. Het beeld valt op door de uitstekend getroffen gelaatsuitdrukking en de zeer knappe musculatuur. Het beeld, dat door den beeldhouwer Charles Vos te Maastricht werd gemaakt, is van gips, doch zal later uit notenhout worden nagesneden." [5]
De inzegening vond plaats op zondag 14 juni 1942 door de plaatsvervanger van de bisschop, mgr. Huurderman. Daaropvolgend werd een plechtige H. Mis opgedragen die door vele hoogwaardigheidsbekleders werd bijgewoond. 's Middags was in het Rijnhotel een receptie, die door wereldlijke en religieuze autoriteiten werd bezocht. De feestelijke dag werd afgesloten met het Lof.
Crucifix
Gips [6]
Niet gesigneerd, niet gedateerd [1942]
Op een kruis (hoogte 3,56m en breedte 2,00m) [7] is het corpus aangebracht
Vos heeft een zeer expressieve afbeelding gemaakt. Een uitgemergelde Christus is gekruisigd. Het beeld is gedetailleerd uitgewerkt. Heel het lichaam straalt de pijniging uit die Hij heeft ondergaan.
Christus hoofd hangt rechts naar beneden. Zijn voeten zijn over elkaar aan het kruis genageld. Hij draagt een gedrapeerde lendedoek.
Een presentatie van de beelden in het museum is te zien op:
http://server.active-vision.nl/heiligenbeeldenmuseum-kranenburg/
de voormalige Sacramentskerk Afbeelding: Heiligenbeeldenmuseum
[1] www.heiligenbeeldenmuseum.nl, januari 2013
[2] Kroon, de T; 'de schapen over de brug', 50 jaar sacraments-parochie arnhem-zuid, Arnhem 1990 blz. 20
[3] R.K. kerk in Arnhem-Z. ingewijd, Arnhemse Courant 15 juni 1942
[4] Schiphorst, AJN Boosten 1893-1951, Rotterdam 2006 blz. 234
[5] R.K. kerk in Arnhem-Z. ingewijd, Arnhemse Courant 15 juni 1942
[6] In het boek Kroon, de T; 'de schapen over de brug', 50 jaar sacraments-parochie arnhem-zuid, Arnhem 1990 spreekt op blz. 22 over "gebruneerd gipsen crucifix ". De uitvoering in notenhout heeft waarschijnlijk nooit plaatsgevonden.
[7] Email Heiligenbeeldenmuseum (10 januari 2013, de heer Hartelman)