Print this page
maandag, 28 maart 2011 12:17

Vincentius (Ald Weishoes, Venlo)

VINCENTIUS (Ald Weishoes, Venlo)
Adres: Grote Kerkstraat 31, Venlo
Steen 1927
 
Het pand dat later de naam Ald Weishoes zou krijgen, werd in 1577 gebouwd door het echtpaar De Verwer-Ingenhuys. In de beginjaren werd er een Latijnse school gevestigd. In 1619 namen de Kruisheren het gebouw over die in het klooster lessen verzorgden.
In 1680 werd er de stadsschool gevestigd. De kelder werd ingericht voor de armenschool. Tot 1863 bleef de situatie ongewijzigd.
In 1885 kocht de Burgelijke Godshuizen het pand. Deze organisatie had als doel de armen- en ziekenzorg alsmede opvang van ouden van dagen en wezen. Het pand werd een gasthuis. De Burgelijke Godshuizen waren al eigenaar van het eveneens in 1577 gebouwde en ernaast gelegen weeshuis. Zij beschikten zodoende over een groot complex met de achterliggende terreinen.
In de jaren twintig van de vorige eeuw vond een ingrijpende restauratie met nieuwbouw plaats. Architect Jules Kayser kreeg de opdracht een ontwerp te maken voor de nieuwbouw. Op 28 december werd een gedenkplaat onthuld (de dag van Onnozele Kinderen) wegens de nieuwbouw die een week eerder door Mrg Schrijen van Roermond plechtig was ingezegend. Aan Charles Vos werd de opdracht verstrekt een gevelbeeld van de H. Vincentius te ontwerpen. De binnenstad van Venlo heeft ernstig geleden door bombardementen in de Tweede Wereldoorlog. Het Ald Weishoes overleefde de oorlog zonder noemenswaardige schade.
De benaming Ald Weishoes wordt sinds 1926 gebruikt voor het hele hoekcomplex, maar is in wezen fout. In het hoekpand hebben, na de aankoop door de Burgelijke Godshuizen, maar heel kort wezen gewoond. Het oude weeshuis is dus eigenlijk het pand ernaast. Tot 1961 heeft het complex dienst gedaan als bejaardenhuis.
Het oude weeshuis en de voormalige stadsschool fungeren vanaf 1961 als onderkomen voor jeugd- en jongerenclubs. [1]
Vincentius werd op 24 april 1576 (soms wordt vermeld 1581) als derde in het eenvoudige gezin Depaul geboren te Pouy bij Dax, dat sinds 1828 is omgedoopt in St-Vincent-de-Paul.
Hij werd  op 23 september 1927 van het jaar 1600 tot priester gewijd door de bisschop van Périgueux.
Tijdens een zeereis werd hij door Turkse zeerovers gevangengenomen, waarna hij twee jaar lang slaaf was in Tunis.
Na zijn ontsnapping was hij van 1609 tot 1617 in dienst van Philippe de Gondi, hertog van Joigny, als leermeester van diens kinderen en biechtvader van zijn vrouw. Intussen werkte hij sinds 1612 als pastoor in Clichy, Parijs en op het platteland te Gannes aan de Somme en later te Châtillon-les-Dombes. Daar leerde hij de ware armoede kennen, zowel materieel als geestelijk, en besloot zich het lot van de armen aan te trekken.
Op 8 september 1619 werd hem opgedragen aalmoezenier te worden van de galeislaven in Parijs. Op 17 april 1625 stichtte hij met behulp van mevrouw De Gondi de Congregatie van de Missie ("Congregatio Missionis"), waarvan de leden Lazaristen worden genoemd naar hun moederhuis St-Lazare te Parijs. Hun doel was ziekenverpleging en missie.
Hij overleed op 27 september 1660.
Vincentius staat vaak afgebeeld omringd door kinderen, armen, hulpbehoeftigen en/of gevangenen.
De Sint-Vincentiusvereniging is een internationale katholieke vereniging van leken in dienst van de noodlijdenden, die in 1833 door toedoen van de jonge student Frédéric Ozanam het licht zag. De eerste Vincentiusconferentie in Nederland werd gehouden in 1846 in Den Haag.[2]
 
In een hardstenen omlijsting staat de heilige Vincentius (met nimbus) frontaal staande op een console (met de tekst S: VINCENTIVS op de voorzijde) afgebeeld.
Op zijn linkerarm, tegen zich aan, draagt hij een klein kind dat hij grotendeels met zijn mantel bedekt. Hij werpt een liefdevolle blik op het kind.
Aan zijn rechterzijde staat "en profil" een jongen, met in zijn handen een boek, gevleid tegen Vincentius. De beide kinderen zijn waarschijnlijk wezen.

otpbm39a


[1] www.aldwieshoes.nl, februari 2011; wikipedia, februari 2011; Hendriks W, Uit de historie van vier eeuwen Burgelijke Godshuizen te Venlo, Venlo 1979; Thoben P., Charles Vos in pronkstukken Venlo 650 jaar stad, Venlo 1993 blz 298
[2] Wikipedia, februari 2011 en www.heiligennet.nl februari 2011
Read 3027 times Last modified on maandag, 30 januari 2023 13:39

Latest from Johan Piets