DefaultCms2CmsCategory (310)
1908, rondde de jonge Hermans zijn studie aan het conservatorium te Luik af. Tussen 1911 en 1914 volgde Hermans nog een studie directietechniek aan de Musikhochschule te Keulen.
Hermans' carrière bij het MSO begon in 1911 toen hij als pianodocent aan de muziekschool werd benoemd. Nog geen vijf jaar later, in 1916, mocht Henri Hermans zich directeur van de stedelijke muziekschool en eerste dirigent van het stedelijk orkest noemen. Vanaf zijn benoeming stelde Hermans alles in het werk om zowel de muziekschool als het orkest naar een hoger niveau te tillen. Tot dat doel werden zowel school als orkest regelmatig met door hem ontworpen reorganisatieplannen geconfronteerd. Zo werd in 1925 de school gesplitst in een muziekschool en een muzieklyceum, waardoor zijn grootste ideaal, het vestigen van een muziekvakopleiding in Limburg, werd verwezenlijkt. Bij het orkest had verbetering van de discipline zijn eerste prioriteit. Langzaamaan werd ook het repertoire aangepast. In 1936 stootte Hermans, die al eerder als gevolg van zijn vele taken overspannen was geraakt, een deel van zijn werkzaamheden af. Hij vroeg en kreeg ontslag aan de muziekschool. Vanaf dat moment kon hij zich geheel aan het orkest wijden.
Tijdens zijn lange carrière bij het MSO werd zijn inventieve vermogen echter meerdere malen danig op de proef gesteld. Zo had de economische crisis in de jaren dertig uiteraard ook voor het MSO grote gevolgen. De orkestleden werden op hun salaris gekort en er vloeide minder subsidiegeld binnen. Dat ook de periode '40-'45 grote invloed op het functioneren van het MSO heeft gehad, behoeft geen betoog. [4]
in RHCL
Een tweede exemplaar was in de Stedelijke H.B.S. te Maastricht (apart artikel)
herdenking in het stadhuis van Maastricht op 8 november 1966
(voormalige) St. Bernardusschool
Adres: voormalige school (nu kinderopvang KIM) , Capucijnengang 10, Maastricht (vanuit de Capucijengang over de speelplaats naar links waar zich de hoofdingang bevindt; ook bereikbaar vanuit de Bogaardenstraat).
[1] Onder nummer 00.080494. JG april 1994
MOOSWIEF (Markt)[1]
Adres: fontein, Markt, Maastricht
Vos aan het werk
oude foto van het Mooswief oude foto van het Mooswief (foto RHCL)
medewerkers van de firma Dotremont (foto RHCL)
de onthulling van het Mooswief door Prins Carrnaval op 27 februari 1954
in november 1970 kreeg het Mooswief een nieuw kapje
het mooswief tijdens het carnaval
ontwerptekening
ontwerp Mooswief, gips ongedateerd (foto Peters Smeets) bankje bij het Mooswiefmonument, ongedateerd, brons (foto Peters Smeets)
Een voorstudie is gemaakt met de afmetingen 38cm x 47cm x 52cm
ontwerp in klei
ontwerp in gips (foto L. Smeets)
wit aardewerk beeldje
Uit een particuliere foto-reportage een aantal foto's gemaakt tijdens de vervaardiging van het Mooswief.
uit de collectie Peters Smeets
kapiteel voor Pater Vincktoren. De andere zuil staat op hoek Kleine en Grote Looiersstraat voor het beeld "Levensvreugde"
foto: SHCL
Het Comité Devotie langs de Weg ontving van de kunstenaar een ontwerp in gips dat ongeveer 40cm hoog is. Dit ontwerp bevindt zich nu in particulier bezit.
foto eigenaar
Steen boven de poort
steen in Natuurhistorisch Museum
Hermans' carrière bij het MSO begon in 1911 toen hij als pianodocent aan de muziekschool werd benoemd. Nog geen vijf jaar later, in 1916, mocht Henri Hermans zich directeur van de stedelijke muziekschool en eerste dirigent van het stedelijk orkest noemen. Vanaf zijn benoeming stelde Hermans alles in het werk om zowel de muziekschool als het orkest naar een hoger niveau te tillen. Tot dat doel werden zowel school als orkest regelmatig met door hem ontworpen reorganisatieplannen geconfronteerd. Zo werd in 1925 de school gesplitst in een muziekschool en een muzieklyceum, waardoor zijn grootste ideaal, het vestigen van een muziekvakopleiding in Limburg, werd verwezenlijkt. Bij het orkest had verbetering van de discipline zijn eerste prioriteit. Langzaamaan werd ook het repertoire aangepast. In 1936 stootte Hermans, die al eerder als gevolg van zijn vele taken overspannen was geraakt, een deel van zijn werkzaamheden af. Hij vroeg en kreeg ontslag aan de muziekschool. Vanaf dat moment kon hij zich geheel aan het orkest wijden.
Tijdens zijn lange carrière bij het MSO werd zijn inventieve vermogen echter meerdere malen danig op de proef gesteld. Zo had de economische crisis in de jaren dertig uiteraard ook voor het MSO grote gevolgen. De orkestleden werden op hun salaris gekort en er vloeide minder subsidiegeld binnen. Dat ook de periode '40-'45 grote invloed op het functioneren van het MSO heeft gehad, behoeft geen betoog. [2]
Een monument, opgericht op initiatief van het uit 1947 daterend "Comité tot Herdenking van Henri Hermans", dat zich ten doel stelde Henri Hermans' grote verdiensten voor het muziekleven in Zuid-Limburg in levendige herinnering te houden; onthuld op 29 augustus 1948; in het Henri Hermanspark te Maastricht (sedert 16 augustus 1948 officiële naam van het driehoekig parkgedeelte, gevormd door de Sint Hubertus-, de Sint Lambertus- en de Van Heylerhofflaan, waar Hermans dagelijks enkele malen passeerde).
Het monument werd onthuld in aanwezigheid van Michiels van Kessenich (burgemeester van Maastricht), Paulussen (vertegenwoordiger van de commissaris van de koningin), Ingendael (deken Maastricht), de weduwe van Hermans en Starmans (burgemeester van Nuth), die de harmonie van zijn gemeente had meegebracht. Na toespraken van o.a de heer Bovy (voorzitter van het comité) werd het doek dat over het beeld was aangebracht, door de heer Paulussen verwijderd. [3]
Een monument naar ontwerp van Charles Vos in samenwerking met architect Jean Huysmans (1913 - 1974) bestaat uit één massief, oorspronkelijk zacht-geel gekleurd steenblok, monoliet, te onderscheiden in de aan de bovenzijde hol uitgekapte en naar boven breder toelopende sokkel en de figurale gedeelten: de boven het midden op de sokkel in sculptuur aangebrachte portretkop van Henri Hermans, en profil naar links gewend, met het onderschrift:
Er is een foto gemaakt toen Vos aan het werk was aan het hoofd van Henri Hermans dat op de voorzijde van de steenblok zou terugkomen.
Op het pleintje bij de apsis van de Sint Bavokerk in de Dorpstraat te Nuth staat een ander eveneens door Charles Vos vervaardigd en op l augustus 1948 [5] onthuld monument ter nagedachtenis van de aldaar geboren Henri Hermans. Dit gedenkteken bestaat uit een in brons gegoten portretkop van de musicus geplaatst op een hoge granieten sokkel.
Vos aan het werk in zijn atelier
onthulling van het monument (foto's RHCL)
[1] Graatsma, Paulussen, Charles Vos, straat-beelden, Maastricht 1988
Bovenaan zijn twee bouwvakkers aan het werk die een grote bijdrage geleverd hebben aan het herstel van de wijk. *1
onthullung van het monument (foto's RHCL)
More...
HUBERTUS (Hertogsingel)
PETRUS CANISIUS (voormalig klooster Jezuïeten)
Balendong (links) aan het werk aan het beeld; Vos (rechts) kijkt toe
Vos en Balendong bij het beeld
(collectie Peters Smeets)
Directeur Ligthart bij het beeld (foto archief van de Nederlandse Provincie van de Sociëteit van Jezus, Nijmegen)
Op 10 februari 2011 werd door een oplettende fietser ontdekt dat de bronzen plaquette van burgemeester Van Oppen was verdwenen. Onderzoek door de Gemeente wees uit dat de plaquette was gestolen, waarna aangifte volgde. [2]
In het najaar van 2012 werd een replica geplaatst.
replica
onthulling van het monument (foto RHCL)
Burgemeester van Oppen ( Minister Goeman Borgesiusplantsoen)
Johan Piets
onthulling van het monument (foto RHCL)